Grondverskuiwing(slip)
Die natuur is wonderlik. Op die oomblik kry ons soveel reën hierdie Desember dat die riviere uit hul nate bars. Die rivierbeddings word gedurig skoongemaak van klippe, stompe en opdrifsels. Ons het selfs ‘n jaar se reën in een dag gekry. Ongelooflik, die Huttrivier oorstroom toe so erg dat van die motors wat in parkeerarea geparkeer was oorstroom is en die rivier was besig om hul mee te sleur see toe. Gelukkig was daar ‘n man met een of ander goeie uitsleep motor en het die klomp voertuie uitgesleep tot op droër grond.
Eintlik wil ek vertel wat in Desember 2009 gebeur het.
Dit was my eerste Desember in New Zealand.
Toe ek hier in Maart 2009, aangekom het het ek mettertyd ondersoek ingestel in wat ek kan doen om besig te bly. Onthou, ek het Februarie voor my vertrek in Maart steeds skool gehou. Die busdiens hier is baie goed. Elke halfuur is daar ‘n bus wat ingaan na die inkopiesentrum(shops soos hul dit noem) in Upper Hutt.
Hier is ook ‘n weeklikse koerantjie wat allerhande interessante dinge adverteer. Een was van die “Woman Center” wat ses week kreatiewe klasse aanbied teen ‘n minimale bedraggie. Ek het toe vir drie van die sessies ingeskryf. Fotoplakboek(scrap booking), kaartjies maak met quilling, en kralewerk. Almal lekker aanbiedings. Gelukkig het die sessies nie gebots nie en ek kon al drie geniet.
Die dame wat die fotoplakboek aanbied was ‘n verteenwoordiger van “Creative Memories”. Sy het papier en allerhande dingemalêretjies wat mens ook al kan gebruik vir die bladsye wat sy gedemonstreer het te koop aangebied. Vir my was dit eintlik vervelig omdat ek meer van variasie gehou het en sy het stywe patrone gebruik wat almal dan nagevolg het. Sy het gesien ek het idees van my eie en geweet wat om te doen en het my uitgelos om maar self aan te gaan. Vir my was dit eintlik die saamwees, met ander eendersdenkende vroue, wat vir my goud werd was.
Die fotoplakboek dame het op die einde my beste vriendin geword. Ons het saam al die klasse wat sy naweke aangebied saam geniet. Ek het selfs, terwyl sy oorsee was vir ses weke, haar klasse gedoen en sommer hul plaas opgepas.
Wel nou het ek steeds nie gekom by wat ek eintlik wou vertel nie. Die vriendin het elke week by haar huis ook gesellige hele dag scrap geleentheid gebied. Ek het saam daar gekuier met al die pragtige vroue. Dit was heerlike tye.
Die kuiers was meestal Dinsdae. Dinsdag 1 Desember 2009 was dit weer tyd vir weeklikse byeenkoms. Omdat van die dames van ver af gekom het was dit meestal die hele dag. Ons het saam middagete geëet. Meestal het ek na middagete huistoe gegaan. Daardie Dinsdagoggend het dit gereën. Dit was so 11:30 am toe ek huistoe wou gaan toe dit bietjie opklaar.
Raai wat? Ek kon nie huistoe gaan want daar was ‘n grondverskuiwing(slip) oor die hoofweg.
Ek was die tweede motor in ry wat vasgekeer was die dag. Dit was op ‘n brug waar ek moes wag. Gelukkig was die grondverwyderings ouens al daar om te probeer om een baan oop te maak. Dit was ‘n hele gewoel en gewerskaf tot na twee die middag.
Dit was my eerste ondervinding van grondverskuiwings. Die ergste is, mens weet nie altyd wanneer dit gaan gebeur nie. Die padwerkers en die stadsraad is veronderstel om gevaar sones te versterk. Die eienaar wat bo-op bult bly het lankal gewag vir die oomblik dat sy huis die bult gaan afgly. Die makery van paaie het ‘n groot invloed op die omgewing omdat die bome en plantegroei verwyder word wat die grond bymekaar hou. Daar word wel staal raamwerk teen moontlike glyplekke gesit wat dan met klippe gepak word of ook n konkreet wal kry.
Later jare het ek nog net kleiner grondverskuiwings teengekom waar mens darem versigtig verby kon ry. Dit bly steeds maar ‘n storie om te beleef.
Gelukkig is die weervoorspelling baie goed hier en mens weet nogal betyds om nie sekere paaie te gebruik nie.
Kreukels en plooie 
Laat ‘n boodskap