‘n Tjommeltjie
Vandag voel ek sommer net lus om te tjommel. Klink en proe die woord ‘tjommel’ nie lekker op die oor en tong nie? Daar het reeds so baie gebeur vandat ek laas regtig behoefte gehad het om te skryf.
Vir twee weke het ek nie my Engelse skryfsessie bygewoon nie. Hoekom kan jy vra? Want ek het nie kans gesien vir twee nuwe dames se aanhoudende gekekkel oor hul eie leefwyse van toentertyd nie. Dis interessant om na verskillende mense se ondevindings en belewenisse te luister maar as dit oordoen word is dit ook nie meer lekker nie. Ek was skoon suf na die sessie en dit het my heel depressief laat voel omdat hul sulke”fantastiese skrywers” is. (Dis nou my eie mening want ek het skoon minderwaardig gevoel omdat my skryfwerk nie so goed soos hulle s’n is nie) Ek besluit toe om die volgende keer nie te gaan nie min wetende dat ek die keer daarna ook nie sou gaan nie.
Hoekom het ek ‘n tweede keer nie gegaan nie?
Omstandighede was net sodat ek dit nie kon doen nie. As ek reg onthou het ek dalk verlede jaar vertel van my keel wat net voor Kersfees toegeswel het. Ek was veronderstel om weer plaas toe te gaan om my geliefde skape, hond en katte op te pas. Ek kon dit toe nie doen nie want ek het dokter toe gegaan omdat die swelling so erg was dat ek swaar asem gehaal het.
‘n Lang storie kort. Dit het beter gegaan maar nie oor nie. Weer dokter besoek en hy stuur my inligting weg sodat ek kamera kan sluk om te kyk wat alles veroorsaak. Dit was in begin van Februarie.
Maandag 21 Junie kry ek ‘n boodskap dat ek hospitaal moet bel vir ‘n afspraak vir ‘n gastroskopie. Ek bel. Ek kon Dinsdag 8:30am ‘n afspraak maak. Ongelukkig het dit nie gewerk nie want ek moes met die bus hospitaal toe ry omdat ek nie sou kon bestuur na die tyd nie. Ek moes reël vir iemand om my op te laai. Hul maak toe ‘n afspraak vir 12:30pm. Dit sou werk. Ek kon met bus tot daar ry en my seun kan my na werk(na 4) oplaai.
Ek het gaan kyk na bus rooster, net nadat ‘n seuntjie wie ek skooltoe vat af gesien het in sy klas, wat die tye is om bus te kry. Onthou, ek moet van hier af stasie toe ry en van daar ‘n ander bus wat verby hospitaal ry.
Die geluk is toe aan my kant.
Met wat ek amper by die huis kom bring my buurman sy asblik uit.
”Wanneer gaan jy weer werk vandag?”
“Nee eks die dag af.”
Wat ‘n geluk.
“Sien jy kans om my hospitaal toe te vat asseblief?”
“Verseker, met plesier.”
Sie daar, probleem opgelos. Hy het my gevat en my seun het na die tyd my opgelaai.
Dis egter toe nie so eenvoudig as wat ons gedink het nie. Die prosedure beteken dat hul ‘n verdowingsmiddel in my keel spuit om keel te verslap en te verdoof voordat die kamera na jou maag en eerste deel van dunderm gestuur word. Gelukkig het ek al my medisyne waarvoor ek allergies is neergeskryf op die aansoek vorm. Daar is die mondelikse verdowing een waarvoor ek allergies is. Hul het toe die prosedure onder ‘n ligte narkose gedoen. Dis hoekom ek eers na vier kon huistoe gaan. Hul moes my eers monitor om te sien of ek reg is om huistoe te gaan. Gelukkig is daar niks kwaadaardigs nie maar daar is ‘n hele paar rooi kolle waarvan hul monsters geneem het om te toets wat die oorsaak is.
Nou kom ek by die tweede week dat ek nie gaan skryf het nie.
Die spreekkamer het laat weet my dr wil my sien en dit kon toe 12 uur Vrydag wees; wat ek toe gedoen het. Ek het twee antibiotikas gekry om die bakterie dood te maak wat die irritasie veroorsaak. Volgens die dokter is dit ‘n bakterie in my maag. Myne is ooraktief en dis wat irritasie veroorsaak.
Dit dan hoekom ek tweekeer nie my skryfsessies gedoen het nie.
As jy belangstel watter bakterië my so karnuffel kan jy vinnig hier lees.
https://www.healthnavigator.org.nz/health-a-z/h/helicobacter-pylori/
Kreukels en plooie 
Laat ‘n boodskap