Na aanleiding van Hester se skrywe HesterLeyNel on 2021-11-14
Ek moet bieg – ek is ‘n baie stil op my eie mens, met klem op stil.
Hoe het dit gekom dat ek nie my mond kan oopmaak nie?
My laerskool jare was heerlike onbevange jare. ‘n Vierman plaasskool en ons was soos een groot familie. Ek het twee goeie vriendinne gehad en die skoolwerk was baie goed(eintlik uitstekend soos wat dit aan my rapport te siene was.)
Toe gebeur die onvoorsiene. Ons trek weg uit die klein opkomende dorpie. Plot toe. Plot, want mense het neergesien op maplotters!
Ek het die jaar wat ons getrek het Hoërskool toe gegaan. Dit was vroeg opstaan. Diere versorg en melk. Vroeg die bus langs die hoofweg kry. Dan die rit skooltoe wat ongeveer tot veertig minute gevat het. Smiddae weer terug met bus en ek moes ons bokke laat wei op die algemene weiveld tot dit melktyd is.
Daar was geen vriende meer nie. Ek was op my eie aangewys. Hoe ouer ek geword het hoe minder het ek oopgemaak en gepraat.
Na matriek het my Pa my die kans gegee om drie jaar verder te studeer. Al rigting wat daardie jare vir ‘n vrou was, was die onderwys. So daar gaan ek toe. Tassie onder die arm die vreemde in, koshuis toe.
Studente is elke jaar uitgestuur om te gaan proef soos dit genoem was. Jy moes dan kritlesse voorberei om voor een van die dosente aan te bied. In my geval het die “wyse” dosente besef dat ek nooit voor ‘n klas sal kan staan om klas te gee nie.
Ek moes ‘n drie weke kommunikasie kursus loop. Ai, dit was erg vir hierdie stil mens gewees. Jy is egter gedwing(was verplig) om deel te neem aan allerhande maniere om jou uit jou kassie(of boksie) te laat klim.
Die drie weke het my die wêreld se goed gedoen.
Om nou aan te sluit by Hester se “broeklosmaak”.
Die laaste dag van ons kursus het ons met ‘n bussie uit die stad gery(waar dit was weet ek nie). Ons het op ‘n afgeleë plasie gekom en moes ‘n stewige bult/bergie uitklim. Bo gekom vertel die dosent hoe goed ons gevaar het en wat nog alles. Daar was net nog een oefening wat ons moes doen. Jy staan op die rand van die afgrond. Skree uit volle bors: WAT MAAK JY DAAR?
Dan moes ‘n tweede een terug skree: EK MAAK BROEKLOS, my Baas!”
Dit was die kersie op die koek van al ons leer om ons stemme te gebruik.
Dankie aan Hester vir die prikkel om my gedagtes te laat terug dwaal na daardie dae.
Gaan lees gerus wat sy te sê het oor verskillende uitdrukking wat as “plat”beskryf word in WAT maar dit vertel ‘n goeie storie.
Kreukels en plooie 
Laat jy my glimlag op die Maandagmôre en dit oor kommunikasie. Net jammer mens word nie altyd mooi gehoor nie. Ek sal onthou om duideliker te praat.
LikeLike
Ja-nee, slaan daardie lepel op die deksel en skreeu. Ons moes bv ook met ‘n opgerolde koerant op tafel slaan terwyl jy jou praatjie gee.
LikeLike
Lekker gelees Ineke!
LikeLike
Dankie vir die besoek en lees. Bly jy het dit geniet.
LikeLike
😊
LikeLike
Dan het julle seker lekker gelag as julle klaar julle ‘uitgeskree’ het. 😁
LikeLike
Daai laaste uit volle bors skeeuery was heerlik gewees. Beslis lekker gelag en gek geskeer op einde.(Dit was die doel ook om jou selfvertroue te gee)
LikeLiked by 1 person
Baie bevrydend 😁
LikeLike
Beslis en omdat jy gedwing was om alles in te sit was dit werklik heel bevrydend om te weet dat mens in staat is om so te skree.
LikeLike
Jy laat my ook terugdink Scrapy. In die jare toe ek by ‘n kommersiële bank se hoofkantoor gaan werk het, het my dae bestaan uit vergaderings bywoon. Jy kon ook nie daar sit met ‘n mond vol tande nie; jy moes bydraes lewer en jou standpunt verdedig – in Engels. Ek moes aan die begin myself dwing om tussen die vloerplanke (waar ek graag wou insink) uit te kruip en te praat voor ‘n klomp vreemde mense. ‘n Mens leer dit darem aan, en vandag vind ek dit moeilik om my mond soms toe te hou, hahaha. Dankie vir die skakel – dis lekker om weer op ‘n blog te kommunikeer.
LikeLike
Is lekker om weer saam te kan kuier. Die onderwys is beslis nie vir stil of spraaklose ouens soos ek nie. Gelukkig het ek dit oorkom deur deur tedruk en myself op te bou. Kan vandag selfs sommer uit die vuis ‘n groep toespreek as ek die dag lus voel om my uit te laat. Ek het die kennis maar ai daardie terughoudende duiweltjie laat my met tye nie los nie.
LikeLiked by 1 person
Ja, ek kan ook my man staan voor ‘n groep mense, maar eienaardig genoeg, is ek sosiaal sku in die sin dat ek nie maklik vriende maak nie.
LikeLike
Selfde hier. Moeilik om oop te maak. As ek vriende maak is dit meestal vir ‘n leeftyd.
LikeLiked by 1 person